مرگ و تحول

وقتی پرسپری شخص به درجه ای از کمال برسد قالب تهی می کند و شخص تحول می یابد. هر نوع مرگی که برای انسان پیش بیاید به اراده خداوند، طبق نظم و مشیت عالم است زود یا دیر نیست وبه موقع اتفاق می افتد. بچه ای که در سه ماهگی از دنیا می رود به آن قسمی است که به حد کمال رسیده ونمی تواند دربدن باقی بماند. 

بنا به خواست الهی این بچه باید سه ماه در اینجا باشد، برای ماموریتی که بناست انجام بدهد باید این کلاس را ببیند. کلاس این دنیا برای این بچه بیش ازسه ماه دوام ندارد. باید تا سه ماهگی تنفس و آب و هوای اینجا را استنشاق کند. بعد از مردن شروع می کند و آنجاادامه می دهد. بر همین اساس است وقتی بچه های نوزادمی میرند و به عالم پس از مرگ می روند و در آنجا رشد می کنند، یا نمی توان با آنها ارتباط برقرار کرد و یا اگر ارتباط برقرار شود آنها متوجه تفاوت جنسیتی ما نمی شوند.

حس می کنم مقداری از سوالتان این است که: روان به حدی از کمال که رسید نیازی به جسم ندارد و جسم خاکی را رها کرده به عالم پس از مرگ می رود این نکته است که آیا بچه های کوچک که می میرند یا هنوز نطفه اند روانشان کامل است؟ جواب: نه آنها برای این دنیا آفریده نشده اند و اگر مثلا هزار سیکل باید بگذرانند، یکی از آنها زندگی زمینی است.

سوال را دوباره تکرار می کنیم . گفتیم که روان که به تکامل می رسد مستقلا" می تواند ادامه حیات بدهد آیا لازمة این تکامل شرایطی است و آنها کدامند ؟ مقصودم از تکامل، سن نیست. اگر روان بدون احتیاج به جسم در این فضا بتواند ادامة حیات بدهد،  کامل است. چون پرسپری یا روان تا محتاج جسم است - در قاعدة نسبیت- اصطلاحا ناقص است. مثل گردوئی که در پوست ترش قرار دارد و به درخت آویزان است. جوجه تا در تخم است نطفة کامل نیست. وقتی می شکافد و بیرون می آید بطور نسبی کامل است. همین خلقت نسبی شکفته شدن از داخل دانه و بیرون آمدن جوانه از درخت، از گل ،‌از میوه و ... این شکفتن و خلقت را در هر مرحله ای کمال گویند. اما شرایطش برای آنکه تحول می یابد و شکفته می شود متفاوت است.

برای فراهم شدن عالم، جمیع امواج کمک می دهند تا شکفتگی ایجاد گردد. نطفه تا در رحم مادر است و تغذیه می کند ناقص  است. موجود وابسته به مادر است. ولی وقتی ناف را بریدیم کامل است. کامل هم نسبی است، امر مطلق نیست و البته عقیدة مکتب ما درباره کمال این است که تکامل قرار داد بشری است که ما موجودی را نسبت به موجودی کامل می دانیم .

این مسئله مطرح است که: آیا تکامل وجود دارد یا نه؟ اگرتکامل به صورت مطلق هست که تمام قوانین علمی آنرا تائید می کند و اگرنسبی است نمی تواند قوانین علمی داشته باشد. ما تکامل را رد می کنیم اما به آن منظور که موجودی از نقض و نیستی به کمال برسد. همه چیز هست و موجودات هستند. سیر حرکت عالم بی نهایت است. اما تکامل را با این منطق که می بینیم، این بچة کوچکی است وآن کمال ذاتی و استعداد ذاتی را دارد، ولی پنج سال دیگر با ما حرف می زند و دیگر گریه نمی کند، لذا می گوئیم پنج ساله نسبت به آن چهار ماهه کامل است. چون تکامل نسبی است نه مطلق پس وجود ندارد و قرار داد بشری است که با حواسش می تواند درک کند.

از اهل دیالکتیک سوال می کنیم طبیعت خودش کامل می شود یا کسی آنرا کامل می کند؟ اگر بگویند کسی پس باید اهل دیالکتیک، خداپرست باشند نه ماتریالیست. اگر بگویند خود طبیعت کامل می شود ناچارند برایش جان و شعور و تحرک قائل باشند و بگویند تحول دارد و به کمال می رسد.

بعد سوال می کنیم مایة کمال را دارد یا خیر؟ اگر بگویند در او مایه اش هست پس تکامل نیست. از قوه به فعل در آمدن است. درخت اگر دانه است تمام حیثیاتش در آن بوده که دانه خلقیت یافته قرآن فرمود:

"خدا گشایندة جفتهاست" یعنی باز می کند دانه را. خدا حبه و دانه را شکوفه می کند. خلقت غیر از تکامل است. دانه ذاتا" کامل است و استعداد ذاتی اثر را بروز می دهد. این تجلی است و خلقت و تحول است نه تکامل. مرگ نسبت به این زندگی کمال است. یک تولد جدید است. همانطور که بچه وقتی به دنیا می آید موجودات رحم مادر می گویند: مرد، ولی ما می گوئیم بچه متولد شد همچنین در مرگها مردگان  می گویند: از وجودش قدرت جدیدی بروز و ظهور کرد که قبلا" نهفته بود. شرایطش حرکت ذاتی عالم است. عالم ذاتا" متحرک است . پس خود به خود هر حرکتی شکل  جدیدی را ایجاب می کند و از شکلی به شکلی و از جائی به جای می رود.

‌خدا رحمت کند حسین علی راشد را که در عید نوروز این دعا می خواند: ای گرداننده، تحول دهنده، زیرورو کننده احوال عالم. یعنی ای هستی متحرک تغییر بده حال ما را. ای کسی که می توانی حواس باطنی و ظاهری ما را مرتبا منقلب کنی و تحول بخشی ودیدگان ما را باز کنی و حقایق را به ما نشان بدهی. پس ای تدبیرکنندة شب وروز،ای به دوران آرونده،‌ای ایجادکنندةشب وروز ، حال ما را دگرگون ساز.

 پس جهان ذاتا" متحرک است و لازمة این تحرک تحول و دگرگونی است. هنگامی که تغییری در حالات ایجاد شد، این دو حال را که مقایسه کنیم یکی کامل، یکی ناقص است. در حالیکه در نوع خود کامل و بی نظیر است. پس تکامل معنی ندارد.

آیا پس از تحول بازهم زندگی هست؟

بله زندگی هست یعنی روان شما، عقل و احساس و وجدان شما که از جسم آزاد شده زندگی جدیدی را شروع می کند که آن را عالم برزخ می گویند، مدتی زندگی می‎کنید، بعد آزاد می شوید و به طبقة دیگر می روید و همینطور ادامه دارد تا انا الیه راجعون. دائم باید لطیف و لطیف تر بشوید. کلمة لطیف را گفتم چون بناست که لطیف بشویم هر کس خود را در اینجا لطیف کرد در آنجا راحت است. خشونت را کنار بگذارید.